دو تـــــآ دَستـــــآشو مُشـــت کَـــرد جلـــــوم و گُفـــــت :
اَگـــــه بِگــــی گُــل کُدومـــه میــــــمونَم !
چِــه اِنتِخـــــآبِ سَختـــــی بـــود ، تَــــــرس تَمـــومِ وُجـــــودَمــو گِرِفتــــــه بود . . .
مُحکَـــــم زَدَم پُشــــتِ دَســـتِ چَپِــــش و گُفتَـــــم : ایـــن گُلـــــه !
دَستِشـــــو بـــآز کَــرد . . . "پـــــــــــــــوچ" بـــود !
اَشکَــــــم جــــــآری شُـد رو گـــونه هـــــآم !
حَـــوآسِش نَبــــود وَقــــتی بــــآ دَســــتِ رآســــتِش اَشکَمــــو
پـــــــآک کَـرد ،
فَهمیـــــدَم " دَســــتِ رآستِـــــش هَــم پــــــــــــــوچ بــود "