وقتى کسى را به خودمان وابسته کردیم !
در برابرش مسئولیم ...
در برابر اشکهایش ؛
"شکستن غرورش" ...
لحظه هاى شکستنش در تنهایى
و لحظه هاى بى قراریش ....
و اگر یادمان برود !
در جاى دیگر سرنوشت یادمان خواهد آورد ....
و این بار ما خود فراموش خواهیم شد ...
به خودتان بیایید ...